10 jaar "Hoeseltvrugger" !

Op zondag 4 maart laatstleden was het exact 10 jaar geleden dat deze website officieel boven de doopvont gehouden en online gezet werd.

Voor de Hoeseltse Geschiedkundige Studiegroep was dit een hoopvolle nieuwe start.

Het was toen 20 jaar geleden dat de publicatie van het tijdschrift “Hoeselts Dorpsverleden” na zestien jaargangen was stopgezet. De opstellers en schrijvers waren in die jaren zo druk door beroepsbezigheden in beslag genomen, dat het regelmatig publiceren van de resultaten van historisch opzoekingswerk niet meer haalbaar was.



Een decennium later had het computertijdperk zijn intrede gedaan en was het optekenen en ordenen van gegevens veel eenvoudiger geworden. Toen dan nog even later het wereldkundig maken van de artikelen door het internet werd mogelijk gemaakt, werd er hardop gedacht aan een website.

Na de uitwerking van het eerste cultuurbeleidsplan en dankzij een gedegen subsidiëring van de Vlaamse Overheid werd hieraan tegemoetgekomen. Wij moesten enkel nog een geschikte naam vinden …

“Hoeseltvrugger” is intussen een begrip geworden en wordt soms zelfs als “alias” voor onze erfgoedvereniging gebruikt. Onder dezelfde naam werd ook een Facebookpagina als sociaal platform opgezet.

Elke maand, met iets meer of minder regelmaat, werd er een artikel geplaatst, zodat we jullie, bezoekers van onze website, vandaag al meer dan 120 leesstukjes hebben kunnen aanbieden.

Onze dank gaat uit naar de Cultuurdienst en de gemeentelijke organen, die het onderhoud en de nodige aanpassingen aan onze website mogelijk maken.

Wij beloven u vast weer veel leesplezier voor de komende 10 jaar met de nieuwe artikels, die online gezet worden !



We geven u daarom graag een hoofdstukje mee uit de novelle “Paascheieren” van onze Hoeseltse schrijver Lambrecht Lambrechts, geschreven in 1904. In een aantal korte hoofdstukjes behandelt hij daarin een folkloristisch onderwerp : de in Hoeselt en omstreken bekende aartsvaderlijke gewoonte om met Pasen eieren te verven en er bij familiebezoek mee te “vechten”. Dat gebruik had tevens tot doel de definitieve keuze van de huwelijkspartner te bepalen, nadat men om de jongen of het meisje had gedobbeld.