Hoeselt Vrugger   |     Contact   |     Zoeken
 
 

 

In 't landschap

Het wemelt in de mei...


De Veldkapel

Het wemelt in de mei van blonde kleinen,
nabij de veldkapel.
De takken van de grote linde deinen,
rondom de veldkapel.
Maria hoort de zoete litanieën
der boerenkind’ren en der honingbieën.
Ave Maria, Ave Maria!

Een paradijs van bloemen ziet men spruiten,
nabij de veldkapel.
Terwijl de vogels in de takken fluiten,
rondom de veldkapel.
Maria hoort in ’t heilig avondzwijgen
een jubelpsalm van nachtegalen stijgen.
Ave Maria, Ave Maria!

Het koele dorpken ademt niets dan vrede,
nabij de veldkapel.
Z'n sluimer is een enkele reine bede,
rondom de veldkapel.
Maria hoort, terwijl de sterren glanzen,
de naklank van de laatste rozenkransen.
Ave Maria, Ave Maria!

» Lees meer



Voor galg en rad

Opgegroeid voor galg en rad ...
Achter oude uitdrukkingen schuilen oude werkelijkheden. Wie vroeger de wet aan zijn laars lapte liep inderdaad een vrij reële kans ooit te eindigen op één of ander schavot, aan een galg of op een rad ...

In de middeleeuwen was rechtspraak een heerlijk recht dat toekwam aan de heer van de heerlijkheid. Veelal stelde die heer een schout aan als officier van justitie en benoemde hij zeven vooraanstaande mannen als schepenen. In stad en dorp was het de plaatselijke schepenbank die recht sprak, meestal ook in criminele zaken. Alleen als de heer van de heerlijkheid niet bekleed of beleend was met de hogere justitie werden de zware criminele feiten berecht door een hogere rechtbank.
Voor zware vergrijpen, een rekbaar begrip, sprak de rechtbank zonder al te veel scrupules het doodvonnis uit en ze bepaalde ook de wijze van berechting. Voor foltering en terechtstelling deed men beroep op een beul.
Dood door verhanging aan de galg was een betrekkelijk milde dood. Het kon veel erger: verbranding, vierendeling, radbraking ...
» Lees meer



De verdronken schat van Sitsingen

Toen men in Romershoven nog zagen vertelde, was de sage van de schat van Sitsingen één van de toppers.
Rond Sitsingen hing altijd al een waas van geheimzinnigheid: er zou een burcht gestaan hebben met ridders en veldslagen, met bloed en geweld én met geld ...

Er was eens, heel lang geleden...



Jan Meyers verongelukt op de Gijsenakker






Tot vóór de aanleg van de Terpoortenlaan, liep dwars doorheen de Gijsenakker een oude veldweg. Langs deze veldweg hadden de Althoeselaren van vele generaties terug, bij het begin van de 19de eeuw een arduinen veldkruis geplant. Het moest voorbijgangers ten eeuwigen dage herinneren aan het dodelijke ongeluk dat Jan Meyers aan de vooravond van Allerheiligen 1803 daar overkomen was.


» Lees meer



De Grot




We schrijven 1939.
Een jaar van mobilisaties en oorlogsdreiging.
In Hoeselt is René Nartus burgemeester, Jan-Mathieu Donné pastoor en Mathieu Vliegen kapelaan.



» Lees meer