|
|
|
Hoeselt Vrugger | Contact | Zoeken |
- Ach zo zat dat
- èn 't plat gëzaat
- Kiekjes gekeken
- In 't landschap
- In steen, hout en goud
- Uit de volksmond
- Voorvaderen
- Te hooi en te gras
- Links
- Zoeken
- Volledig archief
In 't landschap
Expo 'Bilzerse en Hoeseltse deelgemeenten in de Atlas der Buurtwegen'
Gonnissen Marc
De Werkgroep 'Historische Kaarten' van de Bilzerse bibliotheek, waarin ook de Hoeseltse Geschiedkundige Studiegroep vertegenwoordigd is, heeft zopas een nieuwe tijdelijke tentoonstelling opgezet.
De kaarten van de Atlas de Buurtwegen staan dit keer centraal.
Daarom werd het idee opgevat om van elk van de 18 oorspronkelijke dorpen uit de toekomstige fusiestad Bilzen - Hoeselt, die Atlas open te slaan en er een opvallende aanduiding uit toe te lichten.
Op vrijdag 15 maart om 20 uur vindt de officiële opening plaats:
We gaan u aansluitend op deze aankondiging in 5 afleveringen vergasten op onze bijdragen in deze tentoonstelling.
Wekelijks vertellen we een verhaal uit een 'Atlas der Buurtwegen' van één van de Hoeseltse deelgemeenten.
Wekelijks vertellen we een verhaal uit een 'Atlas der Buurtwegen' van één van de Hoeseltse deelgemeenten.
Het wemelt in de mei...
De Veldkapel
Het wemelt in de mei van blonde kleinen,
nabij de veldkapel.
De takken van de grote linde deinen,
rondom de veldkapel.
Maria hoort de zoete litanieën
der boerenkind’ren en der honingbieën.
Ave Maria, Ave Maria!
Een paradijs van bloemen ziet men spruiten,
nabij de veldkapel.
Terwijl de vogels in de takken fluiten,
rondom de veldkapel.
Maria hoort in ’t heilig avondzwijgen
een jubelpsalm van nachtegalen stijgen.
Ave Maria, Ave Maria!
Het koele dorpken ademt niets dan vrede,
nabij de veldkapel.
Z'n sluimer is een enkele reine bede,
rondom de veldkapel.
Maria hoort, terwijl de sterren glanzen,
de naklank van de laatste rozenkransen.
Ave Maria, Ave Maria!
Voor galg en rad
Opgegroeid voor galg en rad ...Achter oude uitdrukkingen schuilen oude werkelijkheden. Wie vroeger de wet aan zijn laars lapte liep inderdaad een vrij reële kans ooit te eindigen op één of ander schavot, aan een galg of op een rad ...
In de middeleeuwen was rechtspraak een heerlijk recht dat toekwam aan de heer van de heerlijkheid. Veelal stelde die heer een schout aan als officier van justitie en benoemde hij zeven vooraanstaande mannen als schepenen. In stad en dorp was het de plaatselijke schepenbank die recht sprak, meestal ook in criminele zaken. Alleen als de heer van de heerlijkheid niet bekleed of beleend was met de hogere justitie werden de zware criminele feiten berecht door een hogere rechtbank.
Voor zware vergrijpen, een rekbaar begrip, sprak de rechtbank zonder al te veel scrupules het doodvonnis uit en ze bepaalde ook de wijze van berechting. Voor foltering en terechtstelling deed men beroep op een beul.
Dood door verhanging aan de galg was een betrekkelijk milde dood. Het kon veel erger: verbranding, vierendeling, radbraking ...
De verdronken schat van Sitsingen
Rond Sitsingen hing altijd al een waas van geheimzinnigheid: er zou een burcht gestaan hebben met ridders en veldslagen, met bloed en geweld én met geld ...
Er was eens, heel lang geleden...
Jan Meyers verongelukt op de Gijsenakker
Tot vóór de aanleg van de Terpoortenlaan, liep dwars doorheen de Gijsenakker een oude veldweg. Langs deze veldweg hadden de Althoeselaren van vele generaties terug, bij het begin van de 19de eeuw een arduinen veldkruis geplant. Het moest voorbijgangers ten eeuwigen dage herinneren aan het dodelijke ongeluk dat Jan Meyers aan de vooravond van Allerheiligen 1803 daar overkomen was.