Hoeselt Vrugger   |     Contact   |     Zoeken
 
 

 

In steen, hout en goud

De Nederstraat: 75 jaar kerk & 60 jaar parochie


"Monseigneur. Ze zijn zinnens een school te bouwen voor de kinderen die bijna één uur ver van de parochieschool wonen: op de Nederstraat, in Caberg en Paneel en verafgelegen plaatsen.
Zou het niet mogelijk zijn een kerkje of kapelletje erbij te zetten voor de mensen? Hier zit veel werkvolk: koolputters en fabriekswerkers, die 's zondags 's morgens van het werk komen en nooit een H. Mis kunnen horen, omdat ze ver van de kerk wonen en niet op tijd daar kunnen zijn
..."


Op 23 februari 1927 schreef gemeenteraadslid Jozef Panis dit verzoek neer in een brief aan het bisdom Luik.

Dit verzoek, recht naar het hart, was meteen de aanzet voor de bouw van een nieuwe kerk in het gehucht "Njodder" in het noordoosten van Hoeselt.

De bouwplannen voor de inplanting van een lagere school daar kregen rond die tijd stilaan vaste vorm. En vermits deze gestuurd werd door een christelijk geïnspireerde inrichtende macht, van uit de Sint-Stefanusparochie, was de vraag naar een nieuwe kerk nogal vanzelfsprekend.

Het gemeentebestuur van Hoeselt ontving op 22 februari 1930 een schrijven van provinciegouverneur Verwilghen. Van de bisschop van Luik, liet hij weten, had hij een aanvraag ontvangen "tot oprichting van een kapelanij in het gehucht Nederstraat".
Hij vroeg dat de kerkraad van de Stefanusparochie hierover in buitengewone zitting zou samenkomen. En, voegde hij eraan toe, laat ze ook een staat opmaken, waarin het aantal inwoners van die wijk wordt opgegeven en de afstand ervan van de Hoeseltse parochiekerk.

Vrij snel volgt zowel in de kerkraad als in de gemeenteraad de eenparige goedkeuring voor een definitieve en officiële aanvraag voor de bouw van een hulpkapel op de Neder.

Pastoor Van de Weerd, die op aandringen van het bisdom een officiële aanvraag had ingediend voor de oprichting van een nieuw kerkgebouw, kwam daardoor echter in een moeilijk financieel parket te zitten. Voor de uitbreiding van de Sint-Stefanuskerk en de nieuwbouwwerken van school, kerk en pastorij op de Neder zou hij meer dan zijn beste beentje moeten voorzetten om de nodige fondsen te verwerven.

In de jaren die volgden werd er tussen pastoor, gemeenteraad en bewoners gelobbyd, geijverd en met de ellebogen gewerkt om al die werken tot een goed einde te brengen.

Rond Pinksteren 1932 waren de vergrotingswerken aan de Sint-Stefanuskerk voltooid. Alle ijver en inzet kon nu op de Nederstraat geconcentreerd worden.

Pastoor Van de Weerd had intussen contact opgenomen met architect Gessler van Maaseik. Maar dat heerschap zag het terrein waarop men de nieuwe kerk wilde bouwen niet zitten. Het was te klein voor het ontwerp dat hij voor ogen had. Hij raadde aan om naar een andere andere locatie uit te kijken.

Men vond dan op de hoek van Groenstraat en Nederstraat een weide van twee roeden, die kon worden geruild met andere kerkgrond. Architect Gessler zag nu weer andere obstakels: moeilijke oriëntatie van het hoofdaltaar, de inplanting van de hoofdingang en de "scheve straathoek".

Hoe dan ook, op 1 januari 1933 keurde de kerkraad van Hoeselt de ruil van gronden goed. Over de nieuwe inplanting had zij enkel positieve argumenten.

Eindelijk kon er gestart worden met het echte werk: de definitieve plannen en aanbestedingen. Alhoewel men Gessler, omwille van zijn vele opmerkingen en vertragingen van het project, liever kwijt dan rijk was, werd hij niet helemaal aan de kant geschoven: hij kreeg de plannen toegewezen voor de bouw van een pastorij.

Voor de plannen van de kerk daarentegen deed men een beroep op architect Adriaan Bressers uit Gent.

De bouwwerken zelf werden toegewezen aan aannemer Jozef Jorissen van Hoeselt.

De eerste steen werd gelegd op 10 oktober 1934. Waren aanwezig: pastoor Van de Weerd, de heren Jehaes, voorzitter van de kerkraad, architect Bressers, aannemer Jozef Jorissen en opzichter Jan Jorissen.

In de aanloop naar de zomer van 1935 kwamen de bouwwerken gereed en op 30 juli van dat jaar werd de kerk ingezegend door vicaris-generaal Simenon.

De plechtige consecratie of inwijding van de kerk vond plaats op 20 juni 1938 en 10 jaar later, op 30 maart 1948, werd het rectoraat van Hoeselt Onze-Lieve-Vrouw Middelares, bij bisschoppelijk besluit, erkend als echte parochie, in de volle juridische betekenis van het woord.

Op 15 april 1949 werd de parochie officieel erkend door de Staat.

Tot 1962 hebben de parochianen van de Neder moeten wachten op de ware voltooiing van hun kerk. Toen pas kreeg de kerk een toren! Architect Bressers had van in den beginne een toren voorzien... maar de financiële toestand van de parochie bleek op dat ogenblik zo penibel dat de bouw van de toren uiteindelijk op de lange baan werd geschoven. Nochtans had men, in de jaren dertig, al ijvering postkaarten verkocht met de opdruk "Voor een klokje in den toren: 2 frs. a.u.b."...


Dit jaar 2010 is er een dubbel feest, dat niet onopgemerkt zal voorbijgaan: 75 jaar kerk en 60 jaar parochie.

De Hoeseltse Geschiedkundige Studiegroep en de redactie van Hoeseltvrugger
bieden aan gans de parochiegemeenschap hun felicitaties aan





Heeft u aanvullende informatie, vragen of opmerkingen?
Mail gerust naar reacties@hoeseltvrugger.be