De Nederstraat: 75 jaar kerk & 60 jaar parochie

"Monseigneur. Ze zijn zinnens een school te bouwen voor de kinderen die bijna één uur ver van de parochieschool wonen: op de Nederstraat, in Caberg en Paneel en verafgelegen plaatsen.
Zou het niet mogelijk zijn een kerkje of kapelletje erbij te zetten voor de mensen? Hier zit veel werkvolk: koolputters en fabriekswerkers, die 's zondags 's morgens van het werk komen en nooit een H. Mis kunnen horen, omdat ze ver van de kerk wonen en niet op tijd daar kunnen zijn..."


Op 23 februari 1927 schreef gemeenteraadslid Jozef Panis dit verzoek neer in een brief aan het bisdom Luik.

Een tragische geschiedenis

Trouwen is houwen.
Zo was het toch in het Ancien Régime. Want trouwen deed je alleen voor de kerk, en wat God gebonden heeft... Scheiden was dus uit den boze. Tenzij, zoals de geschiedenis van koningen en edellieden ons leert, om politieke redenen.
Nochtans, uiterst zelden, en vooral met de juiste voorsprekers, slaagde een enkele ongelukkige echtgenoot (m/v) erin de kerkelijke rechtbank tot een vonnis te bewegen dat de relatie met de partner in die mate verbrak, dat er een scheiding van tafel en bed werd uitgesproken...
Onder de noemer 'tafel' viel alles wat te maken had met de materiële levensbehoeften en -geneugten.
'Bed' was gewoon een ander woord voor seks.

Nu wil het toeval dat Hoeselt in de jaren 1760 zo'n scheiding van dichtbij meemaakte. Beter nog: er bleven heelwat akten bewaard die ons in staat stellen de levensloop van de betrokkenen te schetsen; de documenten bevatten zelfs genoeg details om wat op te snuiven over hun karakter en hun gevoelens.