De Driekoningenmoord

Hoeselt, 6 januari 1588
Cornelis Zegers was dood. Niet gewoon gestorven, vermoord.
Het lichaam was al gekist maar de aflijvige kon niet begraven worden eer een officiële gerechtelijke instantie de doodsoorzaak had vastgesteld!

Ten huize Zegers, in het Kruis, rouwden zijn vrouw, zijn kinderen, zijn verwanten en zijn vrienden.

Cornelis had drie zonen: uit zijn eerste huwelijk waren dat Cornelis junior en Wemmer en uit zijn tweede huwelijk de kleine Jacob.

Jacob Moers, de grootvader van het jongste kind, ontfermde zich over het treurend gezin. Hij deed wat gedaan moest worden...
Hij nam de oudste twee jongens mee naar de schout, om de gewelddadige dood van Cornelis aan te geven en om toestemming te vragen om de lijkkist naar de gerechtsplaats te brengen, zodat het lichaam van de overledene daar gevisiteerd kon worden.
In feite waren het de kinderen zelf die om gerechtigheid vroegen: Cornelis junior sprak in eigen naam en in naam van zijn broer; grootvader Jacob sprak voor zijn kleinzoon.
En ja, ook de twee 'grote' jongens waren nog minderjarig.